TEBDER KURULUMUDUR
MANA YAZILARI
ALEVİLİK İNANCININ ÖZLERİ

Bir Nefes

HUBYAR SULTAN...

Arşullahda otururdu ya Resûl, 
Kerbela Çölü’;;nde olan savaşun, 
Cümle kulu farkederdi ya Resûl, 
Göründü gözüne çölü dedüler...

Şu cihanda gezer idi tüm ruhlar, 
Onların mekanın bilir arifler, 
Ta ezelden sırda idü güruhlar, 
Değmeden bilir mi hali dedüler,...
 
Doksan bin er danuşuğa geldüler, 
Onlar hesabını orda kurdular, 
Cümle erler hep nasibin böldüler, 
Budur evliyanın yolu dedüler...
 
Kadıncık ana der daha er vardur, 
Daha özge kisbi güzel kâr vardur,
 Hak batın Ali türlü sır vardur, 
Gönderin Selman’ı gelir dedüler...


Gözlekçüde destur aldı yürüdü,
Bir mübah dağ gördü eğlendü durdu, 
Bir kol uzattılar bir tek el gördü, 
Bu gelen kudretin eli dedüler......
 
Devran ettü cümle âleme vardu, 
Dolandı cihânı takadu durdu, 
Suluca Höyük’;;te güvercin gördü, 
Öter Ali İmran dili dedüler..... 

Niyaz etti ordan yana yürüdü, 
Evel bir çift idi sonra bir gördü, 
Buyurun erenler istiyor dedü, 
Arifler kıramaz teli dedüler

Gözlekçü de ordan erlere geldü, 
Eyvallah deyüben hem dara durdu, Gördüğü hikmeti vasfeyle dedü, 
Dava eyledün mi eri dedüler....... 

Dedüler az çoğamı çok azamu, 
Şimdi gönderelim alur şahinü, 
Endim seyredelim şahin yuvanu, 
Herkes hizmetini bülür dedüler.......
 
Dedü ki er ere böyle kıyar mu, 
Dedü ki er ere hışım eder mü, 
Sayru olan bu sırları duyar mu, 
Oda yoluyunan olur dedüler......

Göverçin dal üstünde dururdu, 
Güzel gözlerini erlere döndü, 
Çıraklar karadı poslar yörüdü, 
Besbelli ki bizden ulu dedüler....... 

Hâce Ahmed tercüman alma anca, 
Sevgi ile ceme Selman gelünce, 
Bektaş-i Veli de niyaz kılunca, 
Budur hasbahçenin gülü dedüler.,,
 
Hü dedüler oturdular demünce,
 Hızır dedem bile idi yanunca,
 Aşuğuyam yaşlar vardır didemce, 
Bahri olan yüzer gölü dedüler.,,,,,,, 

Çok muhabbet etti mana aştular, 
Cümle erler orda ikrarlaştılar, 
Nasibe düşeni hem bölüştüler, 
Ahmed Yesevi’;;de alır dedüler,..... 

Hubuyar’;;ım doğru yolu alırum, 
Özünüzü Hak turabı bilirüm, 
Sizin payınızdan gani olurum, 
Helal al rızanın yolu dedüler....... 

Söyleştiler ki bu yol cümlemizün, 
Yola müstahak hal cümlemizün, 
Bu yolun sahibi ikrârımızun, 
Soluğu sayan yolu alır dedüler....... 

Dedüler bu yolun soluğu sağdur, 
Bu yola gidenin hep yüzü ağdur, 
Bu yolun ötesi bir azimşardur,
 Bu şardan verilür dolu dedüler..

Hak Muhammed Ali ismi anıldu, 
Erler hep solukta gayet biridü, Hâce Ahmed sağ soluğa bağladu, 
Soluk bilen yolu bulur dedüler. 

Ortalığa darı çeci kurulsun,
 Sırr-ı Seddar bu meydanda bilinsün, 
Ulu kimdir gözümüze görünsün, 
Ezeli Bektaş-ı Veli dedüler.,,,,,,,,,,
 
Erler postunattı eğlenmez zerre, 
Eyvallah edüpde bağlandu darda, 
Bektaş-i Veli’;;ye gelince sıra, 
Attı Postun durdu beli dedüler......
 
Sultan Hâce Ahmed beraber oldu, 
İki gönül bir olup niyazi verdü, 
Erler orda gerçek uluğun bildü, 
Budur evliyanın yolu dedüler.,,,

Dediler Erlere tarığa yatun, 
Koyman gümanınız bir etek tutun, 
Bir olun birlikte ikrara yatun, 
Budur evliyanın şarı dedüler.

Cümle erler orda tarığa yattu, 
Hubyar Sultan anda tarığın tuttu, 
Engine konup gönüle yettü, 
Budur Hünkâr’;;ının gülü dedüler.

Dediler Hubyar’;;a sende gel uğra, Eyvallah deyüp bağlandı dara, 
Üç kere çalınca açıldı yara, 
Bu kan ne hikmettir gülüm dedüler.

Ol demde cümlesi dedüler Ali, 
Hubyar' ımsın dedi saruldu Veli, 
Yine sendeymiş yaremin emi, 
Dertlilere derman olun dedüler.....

Çok muhabbet eyledüler sır oldu
 İki uruf bir cesette göründü 
Matahlar derç oldu güfer verüldü 
Bizi ayrı bilen deli dedüler........ 

Erler kalktı meskenine yürüdü 
Herkes o anda yurdunu buldu 
Gönüller bir olup semaha girdü 
Özünü görene beli dedüler.......
 
Hubyar Abdal,Hakk bilen sultansın
Nice düşmüşlerin elin alansun 
Bunalana dar günleri gelensün 
Dertlilere derman olur dedüler..........

 
TEBDER KURULUMUDUR
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol